Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu

POSTANOWIENIE

11 października 2023 r.

Sąd Rejonowy Poznań - Stare Miasto w P. Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Asesor sądowy Michał Przybył

po rozpoznaniu 11 października 2023 r. w P.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. A. (1)

przeciwko A. A. (2), N. A., W. A., O. A., A. A. (4)

o eksmisję

postanawia:

umorzyć postępowanie

zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powódki 457 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia,

zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz interwenienta ubocznego Miasta P. 280 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

Asesor sądowy Michał Przybył

UZASADNIENIE

Postanowienia z 11.10.2023 r. w zakresie pkt 2 i 3

Pozwem z 24.04.2023 r. A. A. (1) wniosła o nakazanie pozwanym A. N., W., O. i A. A. (4) opuszczenie, opróżnienie i wydanie lokalu mieszkalnego położonego w P. na os. (...) oraz zasądzenie kosztów procesu. Pozew został doręczony 13.06.2023 r. Miasto P. wniosło interwencję uboczną 22 czerwca 2023 r. wnosząc o nieorzekanie o prawie do lokalu socjalnego oraz zasądzenie kosztów interwencji ubocznej. Odpis interwencji ubocznej został doręczony pozwanym 7.09.2023 r.

W odpowiedzi na pozew z 10.07.2023 r. pozwani wnieśli o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu.

Pismem z 20.09.2023 r. pozwani odnieśli się do interwencji ubocznej, wskazując, że opuścili lokal i interwencja stała się bezprzedmiotowa.

Pismem z 3.10.2023 r. powódka cofnęła pozew z uwagi na wyprowadzenie się pozwanych z lokalu na początku lipca 2023 r. Podkreśliła, że pozwani dali powódce podstawy do wytoczenia pozwu, albowiem pomimo wcześniejszych wezwań do opuszczenia lokalu nie wykonali ich a opuścili mieszkanie dopiero po odebraniu pozwu.

Postanowieniem z 11.10.2023 r. sąd umorzył postępowanie oraz zasądził koszty procesu i interwencji ubocznej.

OCENA PRAWNA:

Zgodnie z art. 203 k.p.c. pozew może być cofnięty ze zrzeczeniem się roszczenia aż do wydania wyroku. W takim przypadku nie wywołuje on żadnych skutków jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa, a dalsze postępowanie staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na podstawie art. 355 k.p.c. Sąd nie znalazł podstaw do uznania cofnięcia za niedopuszczalne zgodnie z art. 203 § 4 k.p.c. i wobec tego umorzył postępowanie.

W orzeczeniu kończącym Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym przypadku (art. 108 § 1 k.p.c.) Koszty procesu obejmują koszty sądowe oraz koszty zastępstwa procesowego. Na koszty sądowe składają się zaś wydatki i opłaty. Do wydatków w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (dalej: u.k.s.c.) należą koszty doręczenia za pośrednictwem komornika. Pozwani – jak wynika z ich pisma oraz pisma powoda z 3.10.2023 r. opuścili, opróżnili i wydali lokal już po wytoczeniu pozwu, dokładniej po odebraniu odpisu pozwu, zatem zgodnie z utrwalonym orzecznictwem to oni są stroną przegrywającą proces (vide postanowienie SN z 21.07.1951 r., C 593/51, OSN 1952, Nr 2, poz. 49 oraz uchwała SN z 9.06.2017 r., III CZP 118/16, OSNC 2018, nr 2, poz. 19.). Wyjątkiem byłaby sytuacja, gdyby pozwani nie dali podstaw do wytoczenia powództwa. Jednakże w sprawie niniejszej wezwanie z 23.02.2023 r. do opuszczenia lokalu wraz z oznaczaniem terminu wykonania pozwani otrzymali już 28.02.2023 r. (k. 53-55) Wobec tego mieli pełną świadomość istnienia zobowiązania i uchylili się od jego spełnienia. Powództwo nie było przedwczesne, zaś niewątpliwie uzasadnione.

Dlatego w pkt II postanowienia z 11.10.2023 r. zgodnie z art. 98 § 1 – 3 k.p.c.. Sąd zasądził na rzecz powódki od pozwanych solidarnie koszty procesu na które złożyły się 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 240 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1964 z późn. zm.) oraz 200 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu.

Z tych samych powodów sąd zasądził w punkcie III postanowienia z 11.10.2023 r. na rzecz Miasta P. – interwenienta ubocznego od pozwanych solidarnie koszty interwencji na które złożyły się 240 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1935) oraz 40 zł tytułem piątej części opłaty sądowej od interwencji ubocznej zgodnie z art. 19 ust. 3 pkt 1 u.k.s.c.

Asesor sądowy Michał Przybył