Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu

POSTANOWIENIE

26 marca 2025 r.

Sąd Rejonowy Poznań - Stare Miasto w P. Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Asesor sądowy Michał Przybył

po rozpoznaniu 26 marca 2025 r. w P.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. W.

przeciwko (...) Company E. A. z siedzibą w S. (Bułgaria)

o zapłatę

postanawia:

1.  odrzucić pozew na podstawie art. 1099 § 1 k.p.c.

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego 3617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od uprawomocnienia się wyroku.

Asesor sądowy Michał Przybył

UZASADNIENIE

Postanowienia z 26 marca 2025 r.

Pozwem z 28 listopada 2024 r. powód K. W. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Company E. A. z siedzibą w S. w Bułgarii kwoty 13821,35 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że powód nabył drogą cesji wierzytelność wobec pozwanego w związku z kolizją drogową, która miała miejsce 21 marca 2021 r.

Nakaz zapłaty wydano 31 stycznia 2025 r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany podniósł zarzut w pierwszej kolejności zarzut braku jurysdykcji krajowej, wnosząc o odrzucenie pozwu. W uzasadnieniu wskazano, że powodem w niniejszej sprawę jest przedsiębiorca a nie konsument. Fakt ten powoduje niemożność prowadzenia postępowania sądowego przeciwko pozwanemu będącemu zagranicznym zakładem ubezpieczeń prowadzącym działalność na terenie Polski.

OCENA PRAWNA:

Powództwo podlegało odrzuceniu, albowiem Sąd polski nie ma w tej sprawie jurysdykcji.

Zgodnie z art. 1099 k.p.c. Brak jurysdykcji krajowej sąd bierze pod rozwagę z urzędu w każdym stanie sprawy. W razie stwierdzenia braku jurysdykcji krajowej sąd odrzuca pozew lub wniosek, z zastrzeżeniem art. 1104 § 2 lub art. 1105 § 6. Żaden z wyjątków w sprawie nie nastąpił.

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr (...) z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. U. UE. L. z 2012 r. Nr 351, str. 1 z późn. zm., dalej: rozporządzenie) – art. 4 - osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego mogą być pozywane, niezależnie od ich obywatelstwa, przed sądy tego państwa członkowskiego. Osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego mogą być pozywane przed sądy innego państwa członkowskiego tylko zgodnie z przepisami ustanowionymi w sekcjach 2-7 rozdziału II ww. rozporządzenia.

Przepisy sekcji 3 Rozporządzenia nr 1215/2012, "Jurysdykcja w sprawach dotyczących ubezpieczenia" stanowią natomiast, że w sprawach dotyczących ubezpieczenia jurysdykcję określają wyłącznie unormowania tej sekcji (art. 10 Rozporządzenia nr 1215/2012). W myśl tych postanowień ubezpieczyciel może zostać pozwany przed sądy państwa, w którym ma miejsce zamieszkania, agencję, oddział albo filię oraz

- po pierwsze, przed sąd państwa, w którym powód ma miejsce zamieszkania, jeżeli jest ubezpieczającym, ubezpieczonym lub uposażonym (art. 11 ust. 1 i 2 Rozporządzenia nr 1215/2012),

- po drugie, także w sprawach z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przed sąd państwa, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (art. 12 zd. 1 Rozporządzenia nr 1215/2012)

- i po trzecie, przed sąd państwa, w którym zawisła sprawa z powództwa poszkodowanego przeciwko ubezpieczonemu (art. 13 ust. 1 Rozporządzenia nr 1215/2012).

Ww. przepisy stosuje się przy tym do powództw wytoczonych przez poszkodowanego bezpośrednio przeciwko ubezpieczycielowi (art. 13 Rozporządzenia nr 1215/2012). Stanowisko to wyraził również Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku z 31 stycznia 2018 r., C-106/17, gdzie wprost stwierdzono, że art. 13 ust. 2 Rozporządzenia nr 1215/2012 nie ma zastosowania do powództw wytaczanych przez podmioty zawodowo trudniące się dochodzeniem roszczeń. Muszą więc one kierować sprawy przed sądy państwa w którym ubezpieczyciel ma siedzibę. Siedzibą pozwanego jest Bułgaria. Powód prowadzi działalność gospodarczą i w związku z nią dochodzi roszczenia w niniejszej sprawie. Zawodowo zajmuje się on dochodzeniem wierzytelności i nie może tym samym korzystać z uprzywilejowanej ochrony w zakresie jurysdykcji przewidzianej w rozporządzeniu 1215/2012 dla poszkodowanych w sporach przeciwko ubezpieczycielom zagranicznym.

KOSZTY:

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1, § 1 ¹ i § 3 i § 4 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w pkt II wyroku.

Pozwany wygrał sprawę w całości i dlatego Sąd nałożył na powódkę obowiązek zwrotu wszystkich poniesionych przez niego kosztów.

Na koszty po stronie pozwanego złożyło się natomiast 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 3600 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1935 t.j.). Od kosztów procesu pozwanemu należą się również odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od daty uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty.

Asesor sądowy Michał Przybył